Deze blog is ook te lezen op Daily Spoonie
Pas op het moment dat het een probleem wordt, merk je hoe vaak je op een dag eigenlijk (stil) staat. Een beetje zoals wanneer je een wondje op je vinger hebt: dan pas merk je hoe vaak je die vinger gebruikt. Ik denk dat je normaal zo vaak onbewust (stil) staat, dat het voor gezonde mensen heel lastig te bevatten is hoe beperkend het is als je niet meer zomaar kunt staan door orthostatische intolerantie. Daarom maakte ik dit lijstje met dingen waar je (niet) bij stil staat.
Tandenpoetsen
Brood smeren
Koken
Bij de kassa in de winkel
In de rij voor een openbaar toilet
Wanneer je bij iemand aanbelt
Wanneer iemand bij je aan de deur komt
Wanneer iemand je op straat aan spreekt
Douchen en afdrogen
Voor je kledingkast staan om te bedenken wat je aan trekt
Handen wassen
Je haar föhnen
Voor het stoplicht
Als er geen krukje in het pashokje is
In de lift
Als de apotheek je medicijnen van achter gaat halen en je moet wachten bij de balie
Wachten op de bus of trein
Een volle bus of trein en alle zitplaatsen zijn bezet (en meer kans dat dit gebeurd want je stond niet vooraan omdat je tot het laatste moment moest blijven zitten wachten tot iedereen is ingestapt)
In de rij voor het stemlokaal
Een feestje met statafels
Een concert waarbij iedereen op zitplaatsen ook gaat staan
In de rij voor het kaartjes automaat om je OV kaart op te laden
Een staande ovatie na een optreden
Als je een presentatie moet geven
Voor een schap in een winkel
Een staand beroep uitvoeren
Een lopend buffet
Als je in een restaurant op een tafeltje moet wachten
In de rij om een theater/bioscoop/concertzaal binnen te komen
Tijdens een kerkdienst staand zingen
In de rij staan om iemand te feliciteren of condoleren
Een staande receptie
“Als u hier even wilt wachten”
Een parkeerkaart betalen
In de snackbar/afhaalrestaurant
Een escape room
Een huis bezichtigen
In het museum
Eten of drinken bij de bar moeten bestellen
Je aanmelden bij de balie in het ziekenhuis
Langs de lijn bij een (recreatieve) sportwedstrijd
Op het schoolplein wachten tot je kind uit school komt
Het bed opmaken
Een lamp vervangen
Buiten wachten tot je opgehaald wordt
Strijken
De was ophangen
En nog veel meer!
Dit is POTS 
Onderstaande zin uit het verhaal: “Een concert waarbij iedereen op zitplaatsen, toch gaat staan”
Dit was het eerste pijnlijke/emotionele moment dat ik me erg bewust werd van het feit niet lang te kunnen staan. Dat het op dit soort momenten behoorlijk klote is.
Ik was na jaren weer eens bij een concert van m’n idolen. Ze komen op en hoppa iedereen gaat staan…. Ik zie geen enkele glimp meer van m’n idolen. Ze bleven voor me allemaal staan, gingen niet meer zitten. En ik wetend dat ik niet die uren ook kan blijven staan. En dat ik dus zo niks meer zie van m’n idolen. Het eerste wat er toen gebeurde was huilen van onmacht….. En later ook een beetje boosheid…. “Je hebt een zitplek, blijf dan ook zitten, dan kan iedereen wat zien.”
Je kan je vast voorstellen dat ik even dacht dat m’n concert nu vergald was.
Leunend op m’n ouders, van m’n ene been op de andere been, naar m’n idolen gekeken en geluisterd. Tussendoor zitten. En dan weer op dezelfde voet….. (nou ja om en om op ene en andere voet/been staan) verder proberen te genieten.
M’n lieve moeder heeft alles gefilmd zodat ik later thuis sommige detail dingen nog kon zien, die ik op het moment niet heb gezien of begrepen omdat ik op dat moment alleen mensen hoofden had gezien….
Dus zo heb ik toch nog zo goed als mogelijk genoten van het concert. En achteraf nog nieuwe dingen gezien op de filmpjes en bepaalde grapjes nu ook begrepen door het beeld. Dus maar beetje positief gemaakt, nu 2de x genoten van het concert en zoeken naar nieuwe dingen, die ik live niet heb kunnen zien.